Najprzytulniej...

"Najprzytulniej tam, gdzie już nie ma nas

Miejsca, które skrył pod skrzydłami czas

To co było trwa, nikt nam nie zabierze wspomnień

Tamto słońce ma o wiele większą moc

Nasz ulubiony brzeg, kolana zdarte wciąż

Rodzice krzyczą dość

Pora do domu, jest już chłodniej

Ognisko płoszy ciemność, cisza w sercach gra

Wpatrzeni tacy mali w ten ogromny świat

Wracamy z dalekiej drogi do swoich starych przytulnych miejsc

Idealnych i niewzruszonych dni poukrywanych w pamięci mgle.

A z czterech świata stron przywoziliśmy wiatr

Walizki pełne snów, od śniegu bielszy piach

I klika mądrych prawd i szczęścia nieuchwytny zapach

Lecz gdzie są tamte dni, kiedy mierzyliśmy mniej

Jak fortecą był nasz dom, my się bawiliśmy w niej

Wojna dalej toczy się, lecz to już chyba nie zabawa

Pędzący pociąg - nie usłyszy mego stop

Mała dziewczynka pełna gigantycznych trosk.

Takie chwile kiedy zamykamy oczy i wracamy do tych dni jeszcze raz

Subtelny uśmiech i cichuteńki płacz

Najprzytulniej jest mi tam, gdzie nikt nie zdąży

Nie odnajdzie drogi nikt oprócz nas."

Sylwia Grzeszczak

Chude ciało, chuda dusza

Po długiej przerwie znów jestem.

Ostatni miesiąc miałam pracowity,narzuciłam na siebie więcej obowiązków,  bo nie chcę mieć czasu na zastanawianie się nad sensem tego wszystkiego.

Co do mojej  aktywności to biegam, chodzę na siłownię 6 dni w tygodniu, jeżdżę na rowerze. I dobrze mi. Wszystkie problemy nagle same się rozwiązują, mam lżejszą głowę.

Ostatnio mam fazę na marchewkę, kupuję i wcinam ją tonami.

Poza tym nic się nie zmieniło. Tęsknię za podróżami autostopem i związaną z nimi beztroską. Muszę się wybrać w te wakacje chociaż na tydzień, bo  inaczej zwariuję w tym wielkim mieście.